ممکن است شما نیز تا به حال در زندگی خود برای مشکلات مربوط به گوش به پزشک مراجعه کرده و روش های درمانی خاصی را برای رفع مشکل خود امتحان کرده باشید. ما در این مقاله قصد داریم شما را با راهنمایی های جهت پیشگیری از بروز عفونت برای این عضو حیاتی بدن آشنا کنیم.
انسان دارای حواس پنج گانه ای بوده که هر کدام از این حس ها وظیفه خاصی را بر عهده دارند، بنابراین برای داشتن زندگی سالم و عادی سلامت حواس پنج گانه بسیار مهم و ضروری است.
هر گونه اختلال یا بیماری برای هر عضوی از بدن قطعا مشکلاتی را برای انسان به وجود می آورد؛ به همین دلیل داشتن سبک زندگی سالم و مراقبت های ویژه برای داشتن بدن سالم باید یکی از مهم ترین مسائل زندگی هر شخصی باشد.
اصلی ترین وظیفه ی گوش شنوایی و حفظ تعادل است که اجزای تشکیل دهنده گوش با نظم خاصی به انجام این دو وظیفه می پردازند. گوش انسان از سه بخش زیر تشکیل شده است:
قسمت های بیرونی گوش را شامل می شود. گوش خارجی از لاله گوش، مجرای گوش و خمیدگی و برآمدگی هایی از جنس غضروف تشکیل شده است.
شامل پرده گوش و استخوان های بسیار ریزی می شود که علاوه بر کمک به دریافت فرکانس های صدا در حفظ تعادل نیز نقش بسیار مهمی دارد. این قسمت از گوش دارای بخشی به نام شیپور استاش است که رابطی میان گوش میانی و حلق بوده و به تعادل هوا و فشار مایعات گوش می پردازد.
داخلی ترین قسمت گوش محسوب می شود که از یک بخش بسیار مهم و حساس به نام حلزون گوش و مجاری نیم دایره ای تشکیل شده است. حلزون گوش از یک نوع مایع ویژه با سلول های بسیار حساسی تشکیل شده است که هر کدام از این سلول ها وظیفه ی شنیدن صدا در فرکانس های مختلف را دارند.
عفونت گوش معمولا گوش میانی را درگیر کرده و باعث ملتهب شدن پرده گوش، احساس درد و گاهی نیز کاهش شنوایی و تعادل می شود. این بیماری در صورت عدم درمان به موقع نیز باعث پارگی پرده گوش خواهد شد. علت این بیماری عفونت های ویروسی و باکتریایی بوده که به شکل های زیر بروز می کند:
عفونت حاد گوش حالتی است که در آن ترشح مایع در پشت پرده گوش افزایش یافته و این مایع پشت پرده گوش جمع شده و باعث التهاب و بروز عفونت در گوش میانی می شود. عفونت حاد گوش بیشتر در نوزادان تا سن ۶ ماهگی دیده می شود و علائمی مانند درد و تب به همراه داشته که معمولا تا چند هفته ادامه دارند.
عفونت گوش مزمن معمولا دوره درمان طولانی تری نسبت به عفونت گوش حاد دارد. در این نوع عفونت فرد معمولا درد یا تب را احساس نمی کند و مایع جمع شده در پشت پرده گوش معمولا تا سه ماه باقی می ماند. وجود این شرایط در افراد مبتلا به عفونت گوش مزمن می تواند باعث ترشحات بد بو در گوش و حتی در مواردی باعث کاهش شنوایی شود. در گوش میانی انسان شیپور استاش و استخوان های ریزی قرار دارند وظیفه ی رساندن صدا به گوش داخلی را دارند، بنابراین در صورت وجود عفونت عملکرد آن دچار اختلال شده در نتیجه شنوایی نیز با مشکل مواجه می شود.
همانطور که گفته شد التهاب گوش معمولا در قسمت میانی گوش به وجود می آید که عدم درمان به موقع آن می تواند خطرات جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد. افراد مختلف ممکن است در هر سنی به عفونت گوش مبتلا شوند، اما وجود این عارضه بیشتر در کودکان و نوزادان دیده می شود. در ادامه مطالب می خواهیم به برخی از علت های بروز عفونت در بزرگسالان و کودکان اشاره کنیم:
۱- عفونت گوش میانی ممکن است در افراد مبتلا به سرما خوردگی و آنفولانزا به دلیل وجود ویروس در بدن و ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن اتفاق بیافتد، زیرا ویروس ها می تواند باعث ترشح مایعات و تجمع آن در پشت پرده گوش شوند. در این دسته از افراد پرده گوش ملتهب شده و باعث ایجاد عفونت در گوش میانی می شد.
۲- عفونت گوش معمولا در نوزادانی که از شیشه شیر استفاده می کنند و یا کودکانی که در حالت دراز کشیده مایعات می نوشند ممکن است که اتفاق بیافتد.
۳- عفونت گوش تنها در بخش میانی گوش اتفاق نمی افتد بلکه گوشی خارجی انسان نیز می تواند دچار عفونت شود. این حالت معمولا در افرادی که بیشتر در معرض آب هستند اتفاق می افتد. شناگرها چون زمان زیادی را در آب می گذرانند، در معرض خطر ابتلا به عفونت خارجی گوش قرار دارند. عوارض عفونت خارجی گوش شامل خارش، قرمزی و التهاب گوش است.
۴- اختلال در عملکرد لوزه ها و غدد لنفاوی یکی دیگر از علل های بروز عفونت در گوش میانی است.
۵- تغییرات آب و هوایی و رفتن به ارتفاعات از دیگر علل های بروز عفونت گوش است. معمولا آب و هوای سرد و خشک باعث ایجاد التهاب گوش میانی می شود.
در مطالب قبلی علت های بروز عفونت گوش گفته شد اما سوال اینجاست چگونه از ابتلا به عفونت گوش جلوگیری کنیم؟
وجود هر عارضه یا بیماری در بدن قطعا عوارضی را نیز به دنبال خواهد داشت، بنابراین عفونت گوش نیز عوارضی را در پی خواهد داشت که این عوارض در کودکان و بزرگسالان متفاوت خواهد بود. از جمله عوارض عفونت گوش می توان به موارد زیر شاره کرد:
کلام آخر
ویروس و باکتری ها عامل ایجاد عفونت گوش هستند که سبب التهاب در گوش میانی می شوند. این عارضه بیشتر در کودکان اتفاق افتاده که در اغلب مواقع حتی بدون استفاده از آنتی بیوتیک ها درمان می شود. در مواردی نیز این بیماری ممکن است عوارض جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد. عفونت گوش ممکن است برای هر کسی اتقاق افتد، بنابراین شناخت کامل راه های پیشگیری و درمان این بیماری به شدت توصیه می شود.
این مطلب صرفا جنبهی آموزش و اطلاعرسانی دارد. پیش از استفاده از توصیههای این مطلب حتما با پزشک متخصص مشورت کنید. برای اطلاع از برنامه کاری پزشکان و رزرو نوبت کلیک کنید.
دیدگاه شما
2 نظر در صف بررسی
پزشکان پیشنهادی